ویسی, الخاص, دریس, فاطمه. (1394). بررسی تبدیل واکه /e/ به /i/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /i/ و تبدیل واکه /e/ به /u/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /u/ در افعال مضارع و امر مبتدا به /be/ در لهجه آبادانی در چارچوب نظریه بهینگی. ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5(3), 117-121.
الخاص ویسی; فاطمه دریس. "بررسی تبدیل واکه /e/ به /i/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /i/ و تبدیل واکه /e/ به /u/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /u/ در افعال مضارع و امر مبتدا به /be/ در لهجه آبادانی در چارچوب نظریه بهینگی". ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5, 3, 1394, 117-121.
ویسی, الخاص, دریس, فاطمه. (1394). 'بررسی تبدیل واکه /e/ به /i/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /i/ و تبدیل واکه /e/ به /u/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /u/ در افعال مضارع و امر مبتدا به /be/ در لهجه آبادانی در چارچوب نظریه بهینگی', ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5(3), pp. 117-121.
ویسی, الخاص, دریس, فاطمه. بررسی تبدیل واکه /e/ به /i/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /i/ و تبدیل واکه /e/ به /u/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /u/ در افعال مضارع و امر مبتدا به /be/ در لهجه آبادانی در چارچوب نظریه بهینگی. ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 1394; 5(3): 117-121.
بررسی تبدیل واکه /e/ به /i/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /i/ و تبدیل واکه /e/ به /u/ بر اثر همگونی پسرو با واکه /u/ در افعال مضارع و امر مبتدا به /be/ در لهجه آبادانی در چارچوب نظریه بهینگی
2گروه زبانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
چکیده
لهجۀ خوزستانی یا جنوبی که به لهجۀ آبادانی معروف است، یکی از لهجه های زبان فارسی است که کمتر از دیدگاه علمی و زبانشناختی به آن پرداخته شدهاست. این پژوهش در نظر دارد تا با روش میدانی و در قالب چارچوب بهینگی و با بهرهگیری از محدودیتهایی که ناظر بر این انگاره میباشند، به توضیح و تبیین چگونگی تبدیل واکۀ /e/ به /i/ در نتیجۀ همگونی پسرو با واکه ی پیشین /i/ و تبدیل /e/ به /u/ در اثر همگونی پسرو با واکۀ پسین /u/، در افعال امری و مضارع مبتدا به /be/ در این لهجه بپردازد. این تغییرات واجی در برخی از موقعیتها رخ نمیدهند. محدودیتهای وضعشده در نظریۀ بهینگی برآنند تا دلیل عدم رخداد همیشگی این تغییرات را توجیه نمایند. یافتههای این پژوهش نشان میدهند که اولین همخوان بعد از /be/ در افعال امری و مضارع مبتدا به /be/، یعنی همخوان آغازین هجای دوم، در همگونی یا عدم همگونی واکۀ /e/ با واکۀ پیشین یا پسین بعد از خود نقشی تعیینکننده دارد.
- بدخشان، ابراهیم و زمانی، محمد(1392)، " تحلیل و توصیف فرایند حذف در زبان کردی(گویش کلهری)"، پژوهشهای زبانشناسی، سال پنجم، شمارۀ اول، ص30-19.
- بیجنخان، محمود(1388)، "واج شناسی نظریه بهینگی"، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت)، تهران
- جم، بشیر(1389)، "بررسی فرایند تضعیف در چند گویش کویری در چهارچوب نظریۀ بهینگی"،اولین همایش بین المللی گویشهای مناطق کویری ایران، ص 740-727.
- جم، بشیر و ذلقی، احمد(1392)، " بررسی تبدیل واکۀ /u/ به [i]در گویش لری سیلاخوری در چارچوب نظریۀ بهینگی" ، پژوهشهای زبانی، دورۀ 4، شماره 2، ص 40-21.
- جم، بشیر و تیموری، مرضیه(1393)، "تبدیل واکۀ / a / به واکۀ [a: ] یا [o] در لهجۀ فردوس در چارچوب نظریۀ بهینگی"، زبانشناسی و گویشهای خراسان، سال ششم، شماره 10، ص 120-97.
- Bacovic, E. (2014), "Local Assimilation and Constraint Interaction"
- McCarthy, J.(2002), " A Thematic Guide to Optimality Theory", Cambridge University Press, New York
ابتدای صفحه