4کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، هیات علمی دانشگاه فرهنگیان
چکیده
دشتک یکی از روستاهای بخش درودزن از شهرستان مرودشت استان فارس است. گویش دشتکی از گویشهای متعلق به به شاخۀ زبان‌های ایرانی جنوب غربی است. پژوهش حاضر بهتحلیلی توصیفی از دادههایی میپردازد که به صورت میدانی جمعآوری شدهاست. در گویش دشتکی، در برخی افعال، شناسه به جای آمدن در آخر فعل، در ابتدای فعل آورده می‌شود. شناسه‌ها در فعل‌های مختلف، تفاوت آوایی دارند. در صرف فعل زمان آینده، برخلاف فارسی معیار که فقط قسمت اول فعل صرف می‌شود، گویشور دشتکی هر دو قسمت فعل آینده را صرف می‌کند.
Dashtak is one of the villages of Dorodzan area in Marvdasht city of Fars Province. The Dashtak dialect is one of the dialects of Southeast of Iran. This paper descriptively analyse the data in the form of case study. In Dashtak dialect, in some verbs, the indicator comes at the beginning of the verb instead of at the end of the verb. The indicators in various verbs have phonetic differences. In future verb tense, in contrast to Persian language in which the first part of the verb is pronounced the Dashtaki dialect pronounced two parts of the future verb
کلیدواژه‌ها [English]
Fars province, Dashtaki dialect, verb, Indicator
مراجع
۱. باقری، مهری، (۱۳۸۴)، تاریخ زبان فارسی، چ۱۰، تهران: قطره.
ابتدای صفحه