حسینی آب باریکی, سید آرمان, مظفریان, فرزانه. (1394). ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه. ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5(1), 1-24.
سید آرمان حسینی آب باریکی; فرزانه مظفریان. "ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه". ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5, 1, 1394, 1-24.
حسینی آب باریکی, سید آرمان, مظفریان, فرزانه. (1394). 'ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه', ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5(1), pp. 1-24.
حسینی آب باریکی, سید آرمان, مظفریان, فرزانه. ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه. ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 1394; 5(1): 1-24.
ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید مدنی اذربایجان
2استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فیروزآباد
چکیده
قوم لک یکی از اقوام اصیل ایرانی است. بیشتر محققان، گویش لکی را یکی از گویشهای کهن و شاخص زبان کُردی به شمار آوردهاند؛ برخی از پژوهشگران لُر زبان نیز، این گویش را از جمله گویشهای لُری و برخی دیگر آن را زبانی مستقل پنداشتهاند. نگارندگان در این پژوهش میکوشند ابتدا با توجّه به خصوصیات زبانی، موقعیت جغرافیایی و فرهنگی قوم لک، این مسأله را که گویش لکی در شمار گویشهای کُردی یا لُری است، روشن کنند؛ سپس ویژگیهای آوایی و دستوری این گویش(مطالعۀ موردی: منطقۀ صحنه) را بهدست دهند
The Lak people are one of the Iranian tribes. Most researchers called "Laki dialect" as one of the ancient forms of Kurdish language and its language index. Some Luri researchers also have considered this dialect as Luri dialect, and others have considered it as an independent language. The authors of this research firstly attempt to consider language specifications, folk cultural and geography situations of Lak people to solve the issue of including Laki dialect as Kurdish dialects or Luri dialect; Then, they want to introduce the phonetic and syntactic features of this dialect regarding the accurate transcriptions (case study: Sahne region)
کلیدواژه‌ها [English]
Laks, Kurds, Lurs, phonetic features, syntactic features
مراجع
1ـ ابوالقاسمی، محسن(1375). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: انتشارات سمت.
2ـ اماناللهی بهاروند، سکندر(1374). قوم لُر. چاپ دوم. تهران: آگاه.
3ـ ایزدپناه، حمید (1363). فرهنگ لُری. چاپ دوم. تهران: آگاه.
4ـ -------------(1367). فرهنگ لکی. تهران: مؤسسه فرهنگی جهانگیری.
5ـ خان الماس لُرستانی(1376). دیوان اشعار. به تصحیح سیّد خلیل عالی نژاد. کرمانشاه: بینا.
6ـ خانلری، پرویز(1352). تاریخ زبان فارسی. تهران: انتشارات بنیاد و فرهنگ ایران.
12ـ --------------------- (1361). فرهنگ ماد(کُردی به فارسی). تهران: عطایی.
13ـ صمدی، سیدمحمّد(1379). «رسالهی عشایر کرُد از عهد ناصری». پژوهشهای ایرانشناسی. به کوشش ایرج افشار. تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.
14ـ ظفری، ولیالله(1383). «مختصات آوایی و دستوری گویش نهاوندی». مجموعهی مقالات نخستین همایش ملّی ایران شناسی(27-30 خرداد ماه 1381). زبان و زبان شناسی. تهران: انتشارات بنیاد ایرانشناسی. ص430-470.
15ـ لطفی، احمد(1387). لکها و ادبیات عامیانه. کیهان فرهنگی. سال بیستوپنجم. دی ماه، ص 68-72.
16ـ معین، محمّد(1364). فرهنگ معین. چاپ هفتم. تهران: امیرکبیر
ابتدای صفحه