حسینی آب باریکی, سید آرمان, مظفریان, فرزانه. (1394). ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه. ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5(1), 1-24.
سید آرمان حسینی آب باریکی; فرزانه مظفریان. "ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه". ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5, 1, 1394, 1-24.
حسینی آب باریکی, سید آرمان, مظفریان, فرزانه. (1394). 'ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه', ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 5(1), pp. 1-24.
حسینی آب باریکی, سید آرمان, مظفریان, فرزانه. ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه. ادبیات و زبان های محلی ایران زمین, 1394; 5(1): 1-24.
ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید مدنی اذربایجان
2استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فیروزآباد
چکیده
قوم لک یکی از اقوام اصیل ایرانی است. بیشتر محققان، گویش لکی را یکی از گویشهای کهن و شاخص زبان کُردی به شمار آوردهاند؛ برخی از پژوهشگران لُر زبان نیز، این گویش را از جمله گویشهای لُری و برخی دیگر آن را زبانی مستقل پنداشتهاند. نگارندگان در این پژوهش میکوشند ابتدا با توجّه به خصوصیات زبانی، موقعیت جغرافیایی و فرهنگی قوم لک، این مسأله را که گویش لکی در شمار گویشهای کُردی یا لُری است، روشن کنند؛ سپس ویژگیهای آوایی و دستوری این گویش(مطالعۀ موردی: منطقۀ صحنه) را بهدست دهند
12ـ --------------------- (1361). فرهنگ ماد(کُردی به فارسی). تهران: عطایی.
13ـ صمدی، سیدمحمّد(1379). «رسالهی عشایر کرُد از عهد ناصری». پژوهشهای ایرانشناسی. به کوشش ایرج افشار. تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.
14ـ ظفری، ولیالله(1383). «مختصات آوایی و دستوری گویش نهاوندی». مجموعهی مقالات نخستین همایش ملّی ایران شناسی(27-30 خرداد ماه 1381). زبان و زبان شناسی. تهران: انتشارات بنیاد ایرانشناسی. ص430-470.
15ـ لطفی، احمد(1387). لکها و ادبیات عامیانه. کیهان فرهنگی. سال بیستوپنجم. دی ماه، ص 68-72.
16ـ معین، محمّد(1364). فرهنگ معین. چاپ هفتم. تهران: امیرکبیر
ابتدای صفحه