مقایسه نظام آوایی در دو گویش «قهرودی» و «گزی» (در استان اصفهان)

۱. ثمره، یدالله (۱۳۷۸)، آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

۲. زرگری، رحمت‌الله (۱۳۹۰)،  قهرود در بستر تاریخ، آبادان: پرسش.

۳. فاضل، احمد (۱۳۷۴)، بررسی ویژگی‌های زبانی و دستوری گویش گزی همراه با شواهدی از دیوان درویش عباس جزی، پایان‌نامه‌ی کارشناسی‌ارشد، دانشگاه اصفهان.

۴. فرنام، مژگان (۱۳۹۱)، مقایسه‌ی دو گویش قُهرودی و گزی در استان اصفهان، پایان‌نامه‌ی کارشناسی‌ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.

۵. کلباسی، ایران‌ (۱۳۷۶)، گویش کلاردشت(رودبارک)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

۶. محمدی، حسینعلی و محمدرضا قوتمند و احمد خاکسار (۱۳۷۱)، غزلیات درویش عباس گزی، اصفهان: فیروز نشر سپاهان.

1. Eilers، W. (1979)، “Die Mundart von Gäz”،Bd 2، Wiesbaden: Steiner.
2. Lecoq، P. (2002)، “Recherches sur les dialectes kermaniens (Iran Central)”،Louvain: paris (Acta Iranica 39)
3. http://fa.wikipedia.org /