نوع مقاله: پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Although the old shirazy dialect is vanished and substituted by Dari
dialect since sixteenth and seventeenth centuries, it has still some
signs in the current shirazy dialect. So, although the main differences
between the current diatype in shiraz and standard speech dialect are
related to the differences between the accents, this diatype has some
special structural patterns and words of its own which means that it
has some features of a dialect. Hereupon, in this article, some of the
structural patterns of shirazy dialect are studied: present perfect tense,
attached subjective pronouns, verb to be(“ast” [=is]). In the current
shirazy dialect, the present perfect tense is conjugated completely or
in short forms. The important difference between the standard dialect
and the shirazy one is in the way of using the auxiliary verbs and their
conjugations. The attached subjective pronouns in shirazy dialect are
pronounced in two ways, “?eš” and “?ešun”. And verb to be is used in
three different ways
کلیدواژه‌ها [English]
۱۱. کلباسی، ایران، (۱۳۷۵)، «شناسه‌ی سوم‌شخصِ مفرد در مصادر فارسی»، فصلنامه‌ی فرهنگ، س۹، ش۱۷، ص۲۷تا۳۵.
۱۲. -------------- (۱۳۸۳)، «گذشتهی نقلی در لهجه‌ها و گویش‌های ایرانی»، مجله‌ی گویش‌شناسی، ش۲، ص۶۶تا۸۹.
۱۳. ------------- (۱۳۶۷)، «مقایسه‌ی نقش وندهای شخصی، در فارسی میانه، کردی و فارسی امروز»، فرهنگ، ش۲و۳، ص۴۲۷تا۴۴۰.
۱۴. کراچی، روح‌انگیز، (۱۳۹۱)، «توصیف فعل در فارسی فیروزآبادی»، ادبیات و زبان‌های محلی ایران‌زمین، ش۳، ص۹۹تا۱۲۴.
۱۵. ماهیار نوابی، یحیی، (۱۳۴۴)، «لهجه‌ی شیرازی، تا قرن نهم هجری»، نشریه‌ی دانشگاه تبریز، ش۷۳، ص۷تا۹۰.
)